W ubiegłą niedzielę w parafii Trójcy Świętej odbył się odpust. Uroczystość parafialna skłoniła do refleksji nad istnieniem kościoła oraz jego długą, piękną i momentami burzliwą historią. Jego powstanie datuje się na 1724 rok i w tej postaci, widzimy go do dziś. 290 lat istnienia kościoła Informator Parafialny Trójcy Świętej opisuje następująco: „Dlaczego? Co stało się w tym miejscu przed setkami lat? Czemu postawiono kościół w najgorszym możliwym miejscu? W dolinie, nad brzegiem stawu, parę kroków od przepływającej rzeczki? W miejscu pełnym wilgoci, bagien i na odludziu? Co chciano upamiętnić? Jaką łaskę Boga chciano wychwalić? Czy objawienie się Trójcy Świętej w postaci trójki małych dzieci, bawiących się na leśnej polanie, było wystarczające? Czy powodem były wizje pielgrzymów, słyszane pomiędzy drzewami śpiewy i bicie dzwonów? Czy cudowne uzdrowienia zwierząt i ludzi sprawiły, że powstała tu świątynia? Nie wiemy. I być może nigdy się nie dowiemy. Być może miało tu miejsce coś bardzo ważnego i doniosłego, co jednak wywietrzało z ludzkiej pamięci. Na pewno jednak tak poruszyło ludzka wiarę, że właśnie tu w tym miejscu, zbudowano kościół, do którego przez wieki pielgrzymowały tysiące ludzi z podziękowaniami i prośbami. Początki tej świątyni giną w mrokach historii. Dziś dziękujemy Bogu w Trójcy Jedynemu za 290 lat jej istnienia. Ale wiemy, że przed nią był o wiele starszy kościół. A przedtem jeszcze jeden. Dlaczego więc przed wiekami, postawiono ten kościół? Po to, byśmy dziś mogli się nim nacieszyć. Byśmy nie musieli się nigdzie błąkać, szukając nie wiadomo czego. Byśmy wiedzieli, że w tym miejscu znajdziemy Prawdziwe Obecnego Boga. I mogli skorzystać z tej niepojętej dla nas miłości, którą obdarza Trójca Święta. To miejsce spotkania Boga i człowieka”
